از وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و وزیر ورزش پنهان نیست از شما چه پنهان، چند هفته ای است که به منظور حفظ سلامتی و تناسب اندام ما شخصاً به غذاهای سالم و کبابی روی آورده ایم. البته افزایش نرخ روغن و نایاب شدن آن هم در اتخاذ این تصمیم سرنوشت ساز و حیاتی ما بی تاثیر نبوده است!
در جریان هستید که این روزها روغن خوراکی در کشور کمیاب شده و نگرانی های جدی را در بازار ایران به وجود آورده است. تولیدکنندگان با کمبود و گرانی مواد اولیه روبرو هستند و آمار نشان می دهد میزان واردات روغن خام در 6 ماهه امسال نسبت به مدت مشابه سال قبل به نصف کاهش پیدا کرده و 2 کشتی حامل روغن خوراکی در آب های خلیج فارس امکان پهلوگیری ندارند و از تیرماه منتظر ارز و جابجایی اسناد مالکیت برای تخلیه هستند. البته وجود دلار 4200 تومانی مرکز فساد گسترده ای در کشور بوده و هست و کمبود که در بازار روغن خام دیده می شود و بهانه هایی مثل ترخیص آن از گمرک، بهانه ای برای دریافت ارز دولتی است و مافیاهای واردات کالاهای اساسی جو، شکر، ذرت، کنجاله و روغن خام نباتی به دنبال این هستند که با ایجاد کمبودها، دولت را وادار به پرداخت ارز 4200 تومانی کنند!
فقط از این در تعجب هستیم چرا تا بحال کمپین «نه به روغن جامد و مایع» راه نیفتاده است و یا چرا سخنگوی دولت یا سایر عزیزان دست اندرکار یا حتی دانشمندان وابسته به مافیا، از مضرات و سرطان زا بودن روغن افاضات نفرموده اند؟! قطعاً مضرات روغن کمتر از گوشت قرمز نیست و حال اینکه مافیای روغن در حال پختن کدام آش بدون روغن است، والله و اعلم... ظاهراً تا جون ما رو نگیرن / آروم نمی گیگیرن! البته در این سال ها دوستان عصار از هر چیزی که شما فکر کنید روغن گرفته اند از هسته انار گرفته تا هسته آرگان! والا قدیم ملت از پیه و دنبه نمی توانستند به راحتی روغن بگیرند و به قولی : «بی علم نمی‌تانی کز پیه کشی روغن/ بنگر تو در آن علمی کز پیه نظر سازد»! یعنی وقتی از پیه روغن می گرفتند کلی ذوق می کردند و اگر کسی در خانه «پر از روغن گاو جامی بزرگ» داشت سلطان روغن محسوب می شد! اما اینکه در قرن اتم که دانشمندان از هسته خیار و پوست پیاز هم روغن کشی می کنند، این بی روغنی در مملکت جای تعجب دارد و یک نفر باید بیاید و این معما را برای ما حل کند! به قول مولوی «هین داستان را شرح کن من سخت کند و کودنم»!
